Ik werk op een opleiding waar het makkelijk werken is. De bevolking op deze opleiding is demografisch gezien a-typisch: 97% is mannelijk en 98% komt uit de prairies ronde de grote wereldstad E. Als je je op deze opleiding niet kunt handhaven, moet je echt wat anders gaan doen: de jongeren zijn voor het merendeel al uit hun puberteit, weten waarom ze juist die opleiding hebben gekozen en komen uit gebieden waar het voor ouders nog mogelijk is om hun kinderen op te voeden. Afgezien van wat aftasten in de eerste maanden, gebeurt er vrij weinig. De studenten met de gebruikelijke deficiënties krijgen de aandacht die ze moeten hebben en eenieder weet waar hij elke dag de droeve trip onderneemt naar het gevaarlijke E: een diploma halen, gaan werken of verder naar het HBO.
Eens in de zoveel jaar komt er echter een Detlev langs. De Detlev kijkt mij aan, ik kijk de Detlev aan en we weten het binnen een seconde: dit wordt oorlog. Kenmerkend voor de Detlev is dat hij een doorlopende vorm van provoceren in zich heeft en strategisch kan opereren. Hij zal bij iedere docent op een andere manier toeslaan. Hoe dan ook, vanaf moment 1 lijkt deze jongeling een probleem. Lijkt, want in feite schrik je na een Detlev of 5 in je carrière niet meer. Je weet dat het de makkelijkste manier is om al zijn vergrijpen bij elkaar op te tellen en hem tijdens de najaarsopruiming van school te sturen. Maar dat is te makkelijk, te meer daar je je qua ordehandhaving volledig op Detlev kunt concentreren omdat de rest zich akelig rustig houdt. Veel medeleerlingen hebben ook een hekel aan Detlev. Voetbaltechnisch gezien is Detlev een soort Toivonen: een talentvolle etter. Detlev heeft er echter een autoriteitsprobleem bij.
Vaak is Detlev overgekwalificeerd voor deze opleiding en door zijn Detlev-gedrag al van meerdere opleidingen weggestuurd. Hij kan het qua studie makkelijk aan. Dat geeft hem ook meer mogelijkheden om zich te concentreren op zijn provocaties en de strategie die daar bij hoort.
Van de week ga ik aan deze nieuwe Detlev uitleggen dat hij een Detlev is en dat er waarschijnlijk niet voor gekozen wordt om hem in november weg te sturen, maar dat het de komende 4 jaar dan maar oorlog moet worden.
Hieronder een liedje ook van een soort Detlev.
Hoe heet deze Detlev dan?
BeantwoordenVerwijderenDetlev.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Wim
Ja ik een naam weten geen term.
BeantwoordenVerwijderenDetlev is geen term maar een naam!
BeantwoordenVerwijderenKen jij iemand die detlev heet dan?
BeantwoordenVerwijderenNou ik niet!
Ik zal het nog 1 keer uitleggen kindertjes:
BeantwoordenVerwijderen1. ik ken persoonlijk 14 Detlevs zag ik in mijn telefoonlijst, maar
2. en dat is veel belangrijker: Detlev is een verzamelnaam voor dit type leerlingen. Ik heb expres geen moderne Nederlandse naam genomen zoals bijvoorbeeld Frits of Bert, want dan raken sommige jongeren in de war; dan denken zij weer dat ze een Detlev zijn, terwijl ze dat niet zien en dan raken ze verward. En verwarring is er al genoeg in de wereld.
We noemen het gebruik van de naam Detlev om een beeld op te roepen bij de lezers met een moeilijk woord: een metafoor.
In de literatuur worden ook wel andere namen voor bestaande figuren gebruikt en dan heet zo'n roman (= leesboek): een sleutelroman.
Als jullie het nu nog niet begrijpen, dan laat het maar weten, dan probeer ik het op een andere manier uit te leggen, want er leiden meerdere wegen naar Rome (dit is ook een metafoor! en dus niet meteen gaan vragen naar 'welke wegen dan?'
nog een fijn leven verder.
Oke bedankt voor het lesje nederlands, maar wat vindt u eigelijk van buitelanders?
BeantwoordenVerwijderenIk snap niet wat deze vraag te maken heeft met Detlev. Maar goed, om dan maar in te gaan op je vraag: voor mij bestaan er geen buiteNlanders, evenals dat er voor mij geen Nederlanders bestaan. Er bestaan daarentegen wel mensen, dus eigenlijk zou de vraag moeten zijn: 'wat vindt u van mensen?' En deze vraag zou weer 2 deelvragen op kunnen leveren: wat vindt u van mensen in het algemeen (grote groepen) en wat vindt u van mensen in het bijzonder (indidviduen) Op deze vragen is geen eenvoudig en eenduidig antwoord te geven; sommige mensen zijn daar heel hun leven mee bezig. Zij studeren dan vakken met ingewikelde namen als culturele antropologie, filosofie, theologie, sociologie of psychologie. En vaak hebben die mensen aan het einde van hun leven nog steeds geen antwoord op deze vragen, terwijl ze er misschien dikke boeken (=studieboeken) over geschreven hebben. En dan is daarnaast nog de vraag: is er wel een antwoord mogelijk en ten tweede 'waarom zou je hier antwoord op willen geven'. Je had eigenlijk ook kunnen vragen 'wat vindt u van bloemkool' of 'wat vindt u van dakpannen'. Daar kan ik ook uren over nadenken, zonder dat ik een antwoord heb.
BeantwoordenVerwijderenMaar wat dan van mensen met een andere huidskleur?
BeantwoordenVerwijderenMensen met een andere huidskleur zijn mensen, dus daar geldt hetzelfde voor als in mijn vorige reactie. Samengevat: het maakt me niet uit of een mens gekleurd, blank of buitenlander is. Bovendien snap ik niet waar je naar toe wilt.
BeantwoordenVerwijderenik wil via de weg van god naar rome (metafoor)
BeantwoordenVerwijderen