Er zijn grenzen

Juist ja, een tijdje, blogmatig gezien, er tussenuit geweest. Betekent niet dat er niets gebeurd is. Ik dacht dat het tijd werd voor een nieuwe woonomgeving. Appartement gevonden in de nabijheid van het centrum van de levensgevaarlijke metropool E. Eigen huis snel verkopen en wegwezen. Lijkt allemaal makkelijker gezegd dan gedaan: een huis verkopen, bedoel ik dus. Onder invloed van de commerciële zenders en hun overbodige woonprogramma's, is er inmiddels een nieuwe dimensie aan het huisverkopen toegevoegd. Het te verkopen 'object'  moet 'instapklaar' zijn en om te bepalen of dat daadwerkelijk zo is, wordt een 'styliste' ingehuurd, die met de bewoner het huis analyseert of het 'object instapklaar' is. Een ander uitgangspunt is dat de eventuele koper ook geïmponeerd moet raken door 2 belangrijke dimensies: licht en ruimte (vierkante meters)! Met J en de styliste ben ik m'n huis doorgetrokken. De uiteindelijke uitkomst was dat er rond de 165 verbeterpunten gerealiseerd moesten worden, wilde mijn huis verkoopwaardig zijn volgens de hedendaagse RTL-SBS-normen. Daar komt al het kwaad namelijk vandaan. Om een indruk te geven een -NIET complete- reis van verbeterpunten van het trottoir tot de deur van mijn huiskamer (enkele zaken heb ik in de laatste 24 uur in het kader van de mentale zelfbescherming reeds verdrongen):

Bladeren uit de tuin verwijderen
Gezellige voorjaarsplantjes in de tuin planten
Stoep ontdoen van mos
Planten van de buurman knippen
Deur wit schilderen
Afdak boven de deur bijwerken
Kastje uit de gang verwijderen
Gang het liefst bijwerken qua stucwerk
Aan de kapstok gelijke hangers hangen en enkele jassen verwijderen
Woestijnposter uit het toilet verwijderen
Plafond toilet opnieuw witten
Sticker van toiletdeur verwijderen
Spotje in toilet hangen
Bierkratten uit de gang verwijderen
Spiegel op een andere plek hangen
 Eigenlijk moest ook heel de tegelvloer uit de gang verwijderd worden

We waren de woonkamer nog niet eens in geweest! Ik wist na 10 minuten genoeg. Dit gaat te ver.  De styliste ging samen met J het huis verder door. J notuleerde. Ik liep er bij, maar was al lang ergens anders. Gelukkig had ik enorme pijn aan mijn schouder, zodat ik me op andere dingen kon concentreren. Dan maar niet verhuizen, besloot ik. Ik zit daar eigenlijk best goed. Er zijn grenzen.
De gemiddelde Nederlander wordt door dit soort zaken weer neergezet als een zwakzinnige die zelf niet kan zien of een huis 'potentie' (huil) heeft. Het meest typerende vond ik het volgende: op de 1e verdieping was M's schilder- en keramiekkamer. Het tapijt zit onder de verfspatten en andere troep. Daar moest dan ook maar een goedkoop nieuw tapijtje neergelegd worden, want die verfspatters konden echt niet. Een goedkoop Gamma-geval was genoeg. Net alsof een eventuele koper deze inferieure troep laat liggen. Misleiding en huichelarij vieren hoogtij. Oh ja, en ik moest ook nog m'n bed verplaatsen en een echte  (spuug) Master-slaapruimte en kleedruimte creëren. Er was toch ruimte genoeg. Master-slaapruimte en -kleedruimte, dat werd vroeger gewoon de slaapkamer van ons vader en moeder genoemd. Er zijn grenzen. Ik heb de verkoop stil gezet.