Positief over niets

Francis Bacon (erkend schilder en dronkenlap) zei van de week op de verrekijk dat hij 'positief over niets' was. Daar loop ik al een paar dagen meer rond. Wat betekent dat? Hij legde het wel uit, maar ondanks dat hij niet heel erg dronken was, kon ik uit zijn relaas alleen maar opmaken dat hij over niets specifieks positief was, daarnaast ook geen zweefpositivo was en dat hij eventueel 'positief in het leven stond' kon ik me maar moeilijk voorstellen in zijn geval. Hoe dan ook, hij veroorzaakte hersenactiviteit bij mij.
'Positief over niets' is wat anders dan 'over niets positief'. Na mijn verblijf in het verre en verwarde Hongarije afgelopen zomer, moet ik toch terugkomen op eerdere uitspraken uit mijn moedig voorwaartsperiode. Ik heb toen meermalen de Hongaren uitgemaakt voor somberende tobbers, die eigenlijk over niets positief konden zijn. In de eerste week werd ik meteen bevestigd in mijn oude stellingname. Daarna veranderde de wereld. Een boekenverkoopster, bekend om haar geklaag, zag op de achterflap van een van mijn boeken de naam Gyorgy Konrad staan. Het was een Nederlands boek, maar alleen de naam werd haar al weer te veel. Konrad was een smerige bourgeois die zijn land op laffe wijze tijdens de communistische overheersing in de steek had gelaten. Werd ook nauwelijks verkocht bij haar in de boekhandel. Eszterhazy, toch ook een grote jongen in de rest van Europa, mogelijk nog erger bourgois. Kertesz was een idioot. Het oude liedje dus.
Later die week werd ik uitgenodigd om een lam te gaan eten. Aanwezig waren de Hoofdofficier van Justitie, een leraar en lerares, een advocaat en enkele zakenlieden en hun vrouwen. Ook de boekenverkoopster (de vrouw van degene die het eetfestijn organiseerde) was aanwezig, maar speelde die avond een marginale rol. Er werden dure wijnen geschonken en zoals wel vaker was de hoogste in rang en in Hongarije is dat de Hoofdofficier van Justitie in dit geval, de wijnen eerst door hem geproefd en daarna verder uitgeschonken (over bourgeois gesproken). We zaten in de tuin aan een lange tafel, het weer was mooi, de sfeer goed. Ik was er met een vriend en het leek zowaar gezellig te worden. Maar de klok van 10 uur 's avonds naderde en op dat moment zijn de meeste Hongaren dermate aangeschoten dat hun Trianon-frustratie op begint te spelen -het verdrag van Trianon werd op 4 juni 1920 gesloten tussen de overwinnaars van de 1e wereldoorlog en de rompstaat Hongarije; Hongarije werd uiteindelijk gereduceerd tot 27% van zijn oorspronkelijke grondgebied-. Meestal wordt de atlas er bij gehaald om het voor de zoveelste keer uit te leggen. J en ik veronderstelden dat deze marteling ook deze keer zou plaatsvinden. En inderdaad, rond een uur of 10, kwam een overigens niet onsympathieke vrouw, met opgeheven vingertje onze richting in. Geen ontkomen aan ...ook deze keer ... dacht ik nog. De les ging deze keer echter over iets totaal anders: of we al wisten dat 'de Hongaar' de eerste mens op aarde was en dat 'het Hongaars' de moeder van alle talen was en een voorloper van het Indo-Germaans. De vrouw ratelde maar voort en in dit geval was J het slachtoffer. Ik zat naast hem en hoefde me gelukkig niet helemaal op haar warrige theorie te concentreren. Op een gegeven moment werd het me toch te veel en wilde ik met haar in discussie gaan. Dat mislukte, ze raakte zelfs duidelijk mentaal opgewonden van haar gezwatel, er was geen discussie mogelijk en deze vrouw was er een van het type dat je beter meteen gelijk kunt geven, dus ik staakte mijn opvoedkundige pogingen. Wel vroeg ik haar aan het einde van de avond, min of meer om haar verhaal te relativeren, of Jesus Christus ook een Hongaar was. Ze was even stil, maar antwoordde vervolgens serieus dat dit een interessante theorie was, die verder onderzocht moest worden.

Hieronder de zoon van de boekenverkoopster aan de gang; een erkende hip-hopper in Hongarije. Met dank voor het lam en de wijnen.